Άργησα, αλλά λέω να χορέψω για σένα, απόψε, πατέρα!
Ξέρω ότι έχω καθυστερήσει πολύ, όσον αφορά το βιβλίο σου. Μάλλον ήρθε σε ακατάλληλη στιγμή, αλλά μάλλον, έτσι έπρεπε και να γίνει!
Για όλα πάντα θα υπάρχει κάποιος λόγος. Δεν εξηγείται αλλιώς!
Ότι πιο απρόοπτο μπορούσε να συμβεί, συνέβει αυτή την εποχή!
Δεν θα αραδιάσω τα δικά μου προβλήματα, οι εκλογές και η οικονομική ανασφάλεια μόνο, φτάνει!
Έτσι λοιπόν, βρέθηκαν 50 βιβλία σου στην κυκλοφορία, έτσι, γιατί εγώ το θέλησα. Τόσα λίγα. Της μάννας ήταν πολύ περισσότερα (τα πρώτα) και πάλι θυμάμαι πως υπήρξαν στιγμές που ήθελα να τα μαζέψω.
Έτσι συμβαίνει όταν ανοίγεις την καρδιά σου σε πολλούς. Μετά, για κάποιους μπορεί και να μετανοιώνεις, αλλά το λάθος σου το έχεις ήδη κάνει.
Έτσι είναι παππού! Ευτυχώς, με σένα, λειτούργησα καλύτερα, πιστεύω. Ήταν άλλωστε, τόσα λίγα!
Νοιώθω άσχημα για κάποιους ανθρώπους που αγαπάω και εκτιμάω, και δεν είχα να τους δώσω, μα έχει ο Θεός! Σ' ένα καλύτερο μέλλον, θα το έχουν κι αυτοί, για να μας θυμούνται.
Πάμε παρακάτω. Απ' τα άτομα στα οποία χάρισα (λεφτά δεν ξέρω αν ποτέ θα μπορέσω να πάρω από βιβλία - ακόμα το θεωρώ "πούλημα") κάποιοι ήδη το διάβασαν και μου τηλεφώνησαν ή μου έγραψαν, κάποιοι άλλοι δεν βρήκαν τον χρόνο, στο μέλλον! (Είμαι και πολυλογού, θέλει τον χρόνο του!)
Πάντως, μην περιμένεις κριτικές! Οι άνθρωποι των γραμμάτων που το χάρισα είναι μετρημένοι, δεν προλαβαίνουν όλοι να με διαβάσουν, έχουν τα δικά τους και οι απλοί, οι άλλοι, δεν γράφουν! Μόνο αισθάνονται και μας αγαπάνε!
Μας περισσεύει! Τι λες;
Α! Να σου πω το καλύτερο!
"Τελικά, έχεις ταλέντο!" είπε η Χ!
Απίστευτη!
Της πήρε 15 χρόνια να το ξεστομίσει!
Και τ' άλλο:
"Μα, τι ωραίο βιβλίο! Δεν το χορταίνω! Δε θέλω να το τελειώσω! Έχω διαβάσει τόσα βιβλία, μα αυτό, μ' αρέσ' πολύ! Πολύ ρε παιδάκι μ'!"
Και τ' άλλο:
"Μα είναι τόσο τρυφερό!...Κι έκλαιγα. Έκλαιγα...."
"Μα, γιατί έκλαιγες; Αφού γράφει αστεία!"
"Και γι' αυτά έκλαιγα..."
"Κατερίνα, διάβασα το διαφημιστικό! Το πήρα απ' τον άντρα σου. Μη φοβάσαι! Δεν το τσαλάκωσα! Μα, μ' άρεσε τόσο πολύ! Πώς μπορείς και τα γράφεις; Εγώ, ενώ τα σκέφτομαι, δεν μπορώ!"
"Κατερίνα μου, έμεινα στη στάση του Μητροπάνου!"
(Εκεί θα είναι ακόμα! Είναι να μη μείνεις!)
"Μα, γιατί αργεί;"
"Γιατί γύρισε πίσω! Λάθος διεύθυνση έγραφες!"
(Άντε κι άλλο γραμματόσημο! Το βγάλαμε το μεροκάματο! Τι να το κάνω όμως; Τ' αγαπάω!"
Απίστευτος ο απλός ο κόσμος και τόσο αυθόρμητος!
Ο γραμματισμένος;
"Άσε με να το χορτάσω! Δε θέλω να το καταπιώ! Θέλω να το απολαύσω!"
"Δεν προλαβαίνω, θα το διαβάσω το καλοκαίρι στην θάλασσα!"
"Θα το διαβάσω το Σαββατοκύριακο!"
"Το διαβάζω τώρα. Έλα εδώ κυρία μου, εσύ, μεγάλη συγγραφέα! Μα τι ροή είναι αυτή; Τι καλό..."
"Διάβασ' το, μη με ζαλίζεις στα τηλέφωνα!"
"Κατερίνα, σε διαβάζω! Γράφω την φράση σου: ".... στο τραπέζι με δόλωμα την αγάπη!"
Γι' αυτό σου λέω, παππού! Όλοι κάπου μείνανε! Δύσκολες οι εποχές για αναγνώσεις!
Α! Και η Ελένη Γκίκα το διάβασε! Μου έβαλε λέει "10 με τόνο", κι έτσι δεν βγήκα έξω απ' την αίθουσα που της είχα ζητήσει! (Σε σχόλιο του Φεισμπουκ) Άλλωστε, η Ελένη το είχε διαβάσει χειρόγραφο εδώ και 3 χρόνια που της το είχα στείλει και τότε μου είχε πει: "Χίλιες φορές ανώτερο απ' το μάννα!" Τώρα που το είδε και διορθωμένο, σίγουρα θα της άρεσε! Δεν μπορεί! Γράφει τόσα μέσα γι' αυτήν, κι ας έκοψα άλλα τόσα! (Πολλά τα λεφτά, Άρη, ανά 16σέλιδο!Δε βγαίνει! εδώ κόπηκαν σελίδες και σελίδες!)
Η Γιώτα Σπανού, έγραψε, τα ξέρεις! Πάντα πρώτη!
Ο Νίκος Ντακάκης, τα ξέρεις!Λεβέντης!
Ο Γιάννης Τσίγκρας, τα έμαθες! Φίλτατος και ΣΟΦΟΣ!
Ότι ξέχασα, κι ότι προκύψει, θα στο πω.
Πάμε τώρα στα γραμμένα!
Ξέρω ότι έχω καθυστερήσει πολύ, όσον αφορά το βιβλίο σου. Μάλλον ήρθε σε ακατάλληλη στιγμή, αλλά μάλλον, έτσι έπρεπε και να γίνει!
Για όλα πάντα θα υπάρχει κάποιος λόγος. Δεν εξηγείται αλλιώς!
Ότι πιο απρόοπτο μπορούσε να συμβεί, συνέβει αυτή την εποχή!
Δεν θα αραδιάσω τα δικά μου προβλήματα, οι εκλογές και η οικονομική ανασφάλεια μόνο, φτάνει!
Έτσι λοιπόν, βρέθηκαν 50 βιβλία σου στην κυκλοφορία, έτσι, γιατί εγώ το θέλησα. Τόσα λίγα. Της μάννας ήταν πολύ περισσότερα (τα πρώτα) και πάλι θυμάμαι πως υπήρξαν στιγμές που ήθελα να τα μαζέψω.
Έτσι συμβαίνει όταν ανοίγεις την καρδιά σου σε πολλούς. Μετά, για κάποιους μπορεί και να μετανοιώνεις, αλλά το λάθος σου το έχεις ήδη κάνει.
Έτσι είναι παππού! Ευτυχώς, με σένα, λειτούργησα καλύτερα, πιστεύω. Ήταν άλλωστε, τόσα λίγα!
Νοιώθω άσχημα για κάποιους ανθρώπους που αγαπάω και εκτιμάω, και δεν είχα να τους δώσω, μα έχει ο Θεός! Σ' ένα καλύτερο μέλλον, θα το έχουν κι αυτοί, για να μας θυμούνται.
Πάμε παρακάτω. Απ' τα άτομα στα οποία χάρισα (λεφτά δεν ξέρω αν ποτέ θα μπορέσω να πάρω από βιβλία - ακόμα το θεωρώ "πούλημα") κάποιοι ήδη το διάβασαν και μου τηλεφώνησαν ή μου έγραψαν, κάποιοι άλλοι δεν βρήκαν τον χρόνο, στο μέλλον! (Είμαι και πολυλογού, θέλει τον χρόνο του!)
Πάντως, μην περιμένεις κριτικές! Οι άνθρωποι των γραμμάτων που το χάρισα είναι μετρημένοι, δεν προλαβαίνουν όλοι να με διαβάσουν, έχουν τα δικά τους και οι απλοί, οι άλλοι, δεν γράφουν! Μόνο αισθάνονται και μας αγαπάνε!
Μας περισσεύει! Τι λες;
Α! Να σου πω το καλύτερο!
"Τελικά, έχεις ταλέντο!" είπε η Χ!
Απίστευτη!
Της πήρε 15 χρόνια να το ξεστομίσει!
Και τ' άλλο:
"Μα, τι ωραίο βιβλίο! Δεν το χορταίνω! Δε θέλω να το τελειώσω! Έχω διαβάσει τόσα βιβλία, μα αυτό, μ' αρέσ' πολύ! Πολύ ρε παιδάκι μ'!"
Και τ' άλλο:
"Μα είναι τόσο τρυφερό!...Κι έκλαιγα. Έκλαιγα...."
"Μα, γιατί έκλαιγες; Αφού γράφει αστεία!"
"Και γι' αυτά έκλαιγα..."
"Κατερίνα, διάβασα το διαφημιστικό! Το πήρα απ' τον άντρα σου. Μη φοβάσαι! Δεν το τσαλάκωσα! Μα, μ' άρεσε τόσο πολύ! Πώς μπορείς και τα γράφεις; Εγώ, ενώ τα σκέφτομαι, δεν μπορώ!"
"Κατερίνα μου, έμεινα στη στάση του Μητροπάνου!"
(Εκεί θα είναι ακόμα! Είναι να μη μείνεις!)
"Μα, γιατί αργεί;"
"Γιατί γύρισε πίσω! Λάθος διεύθυνση έγραφες!"
(Άντε κι άλλο γραμματόσημο! Το βγάλαμε το μεροκάματο! Τι να το κάνω όμως; Τ' αγαπάω!"
Απίστευτος ο απλός ο κόσμος και τόσο αυθόρμητος!
Ο γραμματισμένος;
"Άσε με να το χορτάσω! Δε θέλω να το καταπιώ! Θέλω να το απολαύσω!"
"Δεν προλαβαίνω, θα το διαβάσω το καλοκαίρι στην θάλασσα!"
"Θα το διαβάσω το Σαββατοκύριακο!"
"Το διαβάζω τώρα. Έλα εδώ κυρία μου, εσύ, μεγάλη συγγραφέα! Μα τι ροή είναι αυτή; Τι καλό..."
"Διάβασ' το, μη με ζαλίζεις στα τηλέφωνα!"
"Κατερίνα, σε διαβάζω! Γράφω την φράση σου: ".... στο τραπέζι με δόλωμα την αγάπη!"
Γι' αυτό σου λέω, παππού! Όλοι κάπου μείνανε! Δύσκολες οι εποχές για αναγνώσεις!
Α! Και η Ελένη Γκίκα το διάβασε! Μου έβαλε λέει "10 με τόνο", κι έτσι δεν βγήκα έξω απ' την αίθουσα που της είχα ζητήσει! (Σε σχόλιο του Φεισμπουκ) Άλλωστε, η Ελένη το είχε διαβάσει χειρόγραφο εδώ και 3 χρόνια που της το είχα στείλει και τότε μου είχε πει: "Χίλιες φορές ανώτερο απ' το μάννα!" Τώρα που το είδε και διορθωμένο, σίγουρα θα της άρεσε! Δεν μπορεί! Γράφει τόσα μέσα γι' αυτήν, κι ας έκοψα άλλα τόσα! (Πολλά τα λεφτά, Άρη, ανά 16σέλιδο!Δε βγαίνει! εδώ κόπηκαν σελίδες και σελίδες!)
Η Γιώτα Σπανού, έγραψε, τα ξέρεις! Πάντα πρώτη!
Ο Νίκος Ντακάκης, τα ξέρεις!Λεβέντης!
Ο Γιάννης Τσίγκρας, τα έμαθες! Φίλτατος και ΣΟΦΟΣ!
Ότι ξέχασα, κι ότι προκύψει, θα στο πω.
Πάμε τώρα στα γραμμένα!
