Πεταλούδες

Κάπου εδώ, ήρθε μια πεταλούδα μεγάλη και κάθησε πάνω στη μανώλια!
Μετά στάθηκε για ώρα, πάνω στις σελίδες...
Μόλις είχα βάλει την μηχανή στην τσάντα και είχα πασαληφθεί με λάδια...
Καθόμουνα ακίνητη, μη φύγει...
Κι εκείνη έμενε.
Κι εγώ την κοίταζα, ασάλευτη. Καμία κίνηση να πιάσω την μηχανή.
Το μυαλό μου κόλλησε...
Μη τη γεμίσω λάδια;
Μη φύγει γρήγορα;
Κι εκείνη έμενε...
Λες και κάτι ήθελε να πει.
Κουνήθηκα απ' την θέση μου, να την δοκιμάσω, να δω αν προλαβαίνω να βγάλω την μηχανή, κι εκείνη ΠΕΤΑΞΕ!

Αργότερα, είδα κι άλλες! Πρώτη φορά είδα στη θάλασσα πεταλούδες!
Ειδικά η πρώτη που ήταν μεγάλη, μοιάζει πολύ με της Φωτεινής!
Τι σύμπτωση! Και η Φωτεινή την Κυριακή έβλεπε πεταλούδες!

Εδώ είναι, παππού! Δώρο μας είναι! Για μας και τα "παλούκια" μας! Φρόντισες γι' αυτό, αλλά χαλάλι σου! Εγώ έτσι κι αλλιώς, σ' αγάπησα και δεν μετανιώνω για τις ιερές στιγμές που έζησα κοντά σου, ακόμα κι αν ήταν... "παραμύθι"!