Εγώ ήθελα τον ΗΛΙΟ!
Τόσο καιρό τον έψαχνα...
Κανένας δεν τον "σερβίρει" τζάμπα...
Μόνο η φύση.
Τον κοίταγα κατάματα κι ας έγινα κι εγώ κόκκινη, σαν της μαιμούς τον κώλο, που κορόιδευα τότε, τον κυρ Νίκο!
Η μανώλια μου όμως, έπρεπε ν' αντέξει.
Είχε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά της...
Και προσοχή!
Χρειαζότανε νερό και κυρίως, μην την μυρίσω!
Αν την μύριζα, θα μαύριζε!
Έτσι μου είπαν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου