Υπερθέαμα

Μόλις γύρισα από μια θεατρική παραστάση...
Μα θα μου πεις: "Μεσημεριάτικα;"
Και θα σου πω: "Οι καλύτερες παραστάσεις δίνονται την μέρα! Δεν το ήξερες;"

Είχα προετοιμάσει άλλο κείμενο, άλλα να δώσω...

Το θέατρο ήταν ζωντανό. Είχε θεατές και υποστηρικτές! Τρεις για να αντιμετωπίσουν την αλήθεια μου...

Δε λύγισα: "Βαράτε, αντέχω! Φωνάξ' τε κι άλλους!"

Δικηγόρος ο ένας και κατά επάγγελμα!

"Κάν' τε μου μήνυση! Εγώ στον κύριο μιλάω. Νόμιζα πως εκτός από πτυχιούχος ήταν και Άνθρωπος!"

Νόμιζα κι άλλα...
"Λάθος νομίζατε!" με ενημέρωσε ο πτυχιούχος και μορφωμένος άνθρωπος!

"Ε, τότε να φύγω... μέχρι να τα μάθω!"

Κι έφυγα. Πρώτα όμως είδα πως είχαν εξαφανιστεί οι συνήγοροι...

Κάπου εκεί τελείωσε η παράσταση. Εγώ έπαιξα ως "γκεστ". Ακάλεστη και για μια φορά, μόνο!
Κι αυτό γιατί, άλλα ήθελα να μάθω, άλλα να πω, άλλα να δώσω...

Είδα όμως τα ίδια που είδες κάποτε εσύ...
Ίσως κάθισα και στην ίδια καρέκλα που κάθισες κάποτε κι εσύ...
Εσύ το ξέρεις.
Η διαφορά μας είναι μόνο πως εμένα δεν μου το επέβαλλαν να καθίσω.
Το διεκδίκησα....

... και είδα τους άλλους να σηκώνονται απ' τις δικές τους!
Υπερθέαμα, σου λέω!
Το είδες... φαντάζομαι.

Αντέχω παππού! Αντέχω!
Θα σε γελάσω για το βιβλίο. Στα αληθινά βιβλία υπάρχουν εξελίξεις... που μπορεί να ανατρέψουν τα πάντα στον επίλογο.

Γι' αυτό, πάμε πάλι απ' την αρχή:
"Μια φορά και ένα καιρό...

Υγ. Συννέφιασε. Είπε βροχές η ΕΜΥ; Πρέπει να μαζέψω τα ρούχα.