Του Αγίου Στυλιανού

Σήμερα σώσαμε την τιμή και την υπόληψή σου...
Έτσι. Χωρίς καμία απόδειξη, χωρίς καμία κατοχύρωση.
Έπρεπε. Για να λυγίσουν πέτρες...
Για να δουν το παράδειγμα.
Για να εκτιμήσουν ότι στη ζωή αξίζουν τα "άλλα" της κι όχι τα άλλα... τα μικρά.
Νιώθω καλύτερα, όχι όμως και χαρούμενη.
Πληρώνω τα λάθη σου και ήταν πολλά.
"Αμαρτίες γονέων..." που λένε.
Δεν μου άξιζαν. Δεν το ήθελες, ίσως, κι εσύ.
Δεν πειράζει. Χαλάλι σου!