Της Ζωοδόχου Πηγής ήταν παππού, όταν κράτησα στα χέρια μου τα χέρια μας...
Κόπυ με κόπους, παππού!
"Για σένα χόρευαν τα πουλιά, πατέρα..."
Κατερίνα Σταματίου - Παπαθεοδώρου (Βάλ' τε και το Δεσπότη και το
Δε.Στα.Πα.)
ΉΡΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ - ΒΟΛΟΣ
Εντάξει, δεν θα σας ζαλίσω με αποσπάσματα κ.λ.π., κ.λ.π.
Είναι δικαίωμα και χρέος όμως, απέναντι στον εαυτό μου και "αλλού".
"Ευχαριστώ" ιδιαίτερα την Μαρία Αρφέ που μου άνοιξε αυτό το παράθυρο στα
όνειρα και μεσ' το καταχείμωνο της ζωής μου γεννήθηκε ένα παιδί που
πολύ με παίδεψε...
Θα 'θελα να το χαρίσω σε όλο τον κόσμο! Να 'ανεβώ πάνω στο βουνό και τα
ρίχνω στον αέρα, κι όποιος τα πιάσει, κι αν θέλει κιόλας!
Μα είναι λίγα και οι άνθρωποι που αγαπώ, πάρα πολλοί!
Ας μη με παρεξηγήσουν...
Με ξέρουν απ' τα προηγούμενα.Πάντα χάριζα.
Απ' αυτά που έχω όμως, όλα θα τα χαρίσω!
Ένα, ανά "χωριό"! Κάπως έτσι!
Όσοι άλλοι το θελήσουν, (ξέρω από δύσκολες εποχές και πολύ καλά,
μάλιστα!), μπορούν να το παραγγείλουν από την ΉΡΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ
που σύντομα θα έχει και σελίδα για ιντερνετικές παραγγελίες.
Τι άλλο να πω;
Πώς αισθάνομαι;
Η σιωπή πάντα λέει περισσότερα, κι ας είμαι εκεί πολυλογού. Προέκυψε,
τότε, στις δύσκολες μέρες του πεθερού μου στο Νοσοκομείο. Εκεί που
γέμιζα τις άδειες μου (μια ζωή) μπαταρίες από πατέρα.
Υγ.Ο Blogger μου πάει κόντρα με τις αλλαγές του, μα αρκεί που έφτασα ως εδώ. Δε θέλω παραπάνω γνώσεις. Παραέμαθα...
Κόπυ με κόπους, παππού!