Για σένα χόρευαν τα πουλιά, πατέρα...

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Παραλυμένη...



Παραλύω, παππού!
Σου μοιάζει τόσο πολύ ο γιος σου!
Δεν αντέχεται, όχι γιατί μου λείπεις εσύ, άλλωστε ποτέ δεν ζήσαμε μαζί, αλλά μου θυμίζει τόσο πολύ κάποιες εκφράσεις σου, Έλεος!

Μόνο να την βγάλω καθαρή!

Κι είχα πει δεν θα ξαναπεράσω από δω κι ότι το κεφάλαιο έκλεισε προχθές με τα κλειδιά...

Ποτέ μη λες, ποτέ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου