Για σένα χόρευαν τα πουλιά, πατέρα...
Κυριακή 21 Ιουνίου 2009
Σάββατο 20 Ιουνίου 2009
Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009
...άρωμα μανώλιας 22
Μια οικογένεια με παιδάκια κάθισαν στον ίσκιο της ομπρέλας.
Τους είπα να μου την προσέχουν...
αλλά τελικά...
την πήρα!
Ήταν ζιζάνια και μόνο που δεν την πάτησαν!
Αν την πρόσεχαν... θα τους την χάριζα, ευχαρίστως!
Τρίτη 16 Ιουνίου 2009
...άρωμα μανώλιας 20
Εγώ ήθελα τον ΗΛΙΟ!
Τόσο καιρό τον έψαχνα...
Κανένας δεν τον "σερβίρει" τζάμπα...
Μόνο η φύση.
Τον κοίταγα κατάματα κι ας έγινα κι εγώ κόκκινη, σαν της μαιμούς τον κώλο, που κορόιδευα τότε, τον κυρ Νίκο!
Η μανώλια μου όμως, έπρεπε ν' αντέξει.
Είχε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά της...
Και προσοχή!
Χρειαζότανε νερό και κυρίως, μην την μυρίσω!
Αν την μύριζα, θα μαύριζε!
Έτσι μου είπαν!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)